Zaakceptowana: Shoto Senju

Imię i nazwisko: Shoto Senju
Wiek: 12
Płeć: Mężczyzna
Miejsce urodzenia: Konoha
Miejsce zamieszkania: Konoha

Natura chakry:
Ranga: Genin



Wygląd: Wizualizacja

Shoto to mający 155cm wzrostu członek rodziny Senju. Jest wysportowany i dobrze umięśniony. Nie jest jednak to zbyt dziwne, w końcu aspekt fizyczny w jego fachu jest bardzo ważny. Ma jasno-pomarańczowe oczy i blond włosy, które niemalże zawsze są rozczochrane. Młody użytkownik Mokutona uważa, że marnowanie czasu na taką błahą sprawę jest niepotrzebne, tym bardziej, kiedy matka mówi mu, że świetnie w takich (włosach) wygląda. Po co zatem coś z nimi robić, hę? Ubrany zazwyczaj jest w niebieską bluzę z kapturem pod którą skrywa się niebieski T-shirt. Do tego na jego nogach znajdują się luźne, ciemnoszare dżinsy, które nie ograniczają w żaden sposób ruchów. Do spodni przyczepiona jest kabura, w której ninja chowa swój sprzęt. Ochraniacz z symbolem wioski liścia przywiązany jest natomiast do czoła. wyglad1


Charakter:
Shoto to zafascynowany legendarnym Hashiramą ninja, który uważa pierwszego za wzór idealnego shinobi. Chłopiec dąży do tego aby stać się takim jakim był jego idol. Młody Senju jest sumienny i każde powierzone mu zadanie chce wykonać najlepiej jak potrafi. Na świecie nie ma drugiej osoby w podobnym wieku, która jest tak odpowiedzialna jak on. Chłopak ceni sobie więzi rodzinne jak i te z mieszkańcami wioski próbując pomagać innym kiedy tylko może, szczególnie swoim młodszym siostrom. Jego największym marzeniem jest zostanie jouninem i zdobycie trójki uczniów, których chciałby wyszkolić na przyzwoitych, odpowiedzialnych i silnych ninja. Poza jednak tym, Shoto jest wiecznie uśmiechniętym dzieciakiem z kilkoma innymi, głupimi marzeniami i potrzebami typowymi dla dziecka. Chłopak uwielbia słodycze ale mimo to stara się nie jeść ich za dużo bowiem zdaje sobie sprawę z tego, że nie są one zdrowe i prawdziwy shinobi odżywia się tylko zdrowymi rzeczami i unika używek takich jak alkohol czy papierosy. Nie lubi ludzi którym kłamstwo przychodzi równie łatwo jak oddychanie i stara się ich unikać z daleka. Mimo dumy wychodzącej z jego pochodzenia, stara się nie przechwalać na prawo i lewo kim byli jego przodkowie.


Historia:
Dla wielu ten dzień był jak każdy inny. Ósmy miesiąc roku, dzień siedemnasty. Słońce świeciło niemiłosiernie mocno powodując pot na czole u nie jednego mieszkańca wioski. Niektórzy wyruszali na misje, inni z niej wracali, jeszcze inni trenowali. Inaczej było jednak w rodzinie Senju. Sakon, jeden z członków legendarnego klanu Konohy spodziewał się w najbliższym czasie syna. Jego żona, Maki była bowiem już w dziewiątym miesiącu ciąży a lekarze przepowiadali, że w ciągu paru dni urodzi już dziecko. W związku z tym jej mąż czuwał przy niej cały czas aby nie ominąć tego ważnego wydarzenia. I stało się. Nadeszła noc, kobieta zaczęła robić i po kilku godzinach, w granicach godziny szóstej dnia osiemnastego urodziła chłopca. „Shoto, tak mu będzie na imię”- powiedział Sakon przepełniony dumą z faktu iż urodził się właśnie jego pierwszy potomek. Już wtedy małżeństwo wiedziało, że Shoto jako ich najstarszy syn zostanie shinobi, dodatkowo popierając to faktem iż chłopiec należał do klanu, który od pokoleń zapewniał wiosce potężnych i niezrównanych w polu ninja. I taki również miał stać się on. Silny, odpowiedzialny i godny zaufania. A przede wszystkim miał on odziedziczyć legendarną „Wolę ognia” i przekazać ją kiedyś dalej.

Długo nie trzeba było czekać na kolejnych potomków. Raptem dwa lata po narodzeniu się Shoto, Maki poczęła kolejne potomstwo. Tym razem były to siostry, bliźniaczki. Miyu i Toya. I właśnie w takim gronie miało toczyć się życie rodziny Senju.

I tak było. Lata mijały a rodzeństwo dorastało w ciepłym sielankowym życiu, w którym nie było niemalże żadnych problemów. O dziwo fakt, iż rodzice wybrali za Shoto jego przyszłość nie był dla chłopca problemem, wręcz przeciwnie. Słysząc o swoich pra pra pra dziadkach zainspirował się ich przygodami i tym jaki mieli wpływ na aktualny wygląd świata przez co obowiązek zostania shinobi nie ciążył na nim zbyt mocno. W ten sposób narodziło się jego pierwsze marzenie: być takim jak Hashirama Senju. Czy taki się stanie? Nie wiadomo, czas pokaże. Oczywiście nie zapominajmy o rodzeństwie Shoto. Młodsze siostry również wykazały się chęcią podjęcia zawodu ninja. Z jednej strony Miya, która wpatrzona w matkę chciała zostać medykiem. Z drugiej Toya, która również jak Shoto wpatrzona w historie Hashiramy i Tobiramy pragnie zostać Hokage. Co przyniesie przyszłość? Nie wie nikt. Pewne jest tylko jedno. Takie marzenia pomogą zapewne młodym Senju nie raz pokonać ich obawy, strach i przełamać pewne granice.

Droga Senju nawet mimo wsparcia ze wszystkich stron nie jest łatwa. Sam fakt pochodzenia Shoto wywołuje u innych jakieś poczucie tego, aby od niego wymagać jak najwięcej. Taka presja u nie jednego wywołała by problemy. Inaczej było jednak w przypadku naszego bohatera, który dzięki temu dawał z siebie jeszcze więcej. „Wiele od Ciebie wymagają. Pokaż im, że to czego oczekują to pestka przy tym co im wkrótce pokażesz, Shoto”. Nie raz padało z ust ojca, który spędzał z synem ile czasu tylko mógł po to, aby pokazać chłopcu podstawy rzemiosła. Zanim w wieku dziesięciu lat młody Senju dołączył do akademii, opanował już swoją pierwszą technikę, Henge. Trening był na tyle szybki, że nawet Sakon był zdziwiony. Będąc w akademii przyszły użytkownik Mokutona szybko poznawał nowe techniki jak i nabywał umiejętności, które są niezbędne każdemu shinobi. Nie wiele czasu było trzeba aby pozostawił swoich rówieśników w tyle udowodniając, że podoła postawionym mu wymaganiom. Mimo tego starał się pomagać każdemu koledze z klasy jak tylko mógł i kiedy tylko mógł, tworząc w ten sposób więzi które być może przetrwają lata.

W czasie dwuletniego pobytu w akademii chłopak odbył także długi trening pod okiem ojca podczas którego nabył zdolność korzystania z legendarnego elementu drzewa. Trening składał się z kilku części. Pierwszą było powierzchowne opanowanie żywiołu wody, niezbędnego do wykonania elementu drzewa. Chłopiec przez dwa tygodnie, każdego wieczora po trzy godziny próbował chakrą wpłynąć na wodę tak, aby poruszała się tak jak chłopiec sobie tego zażyczy. Oczywiście skala w jakiej wykonywał ten trening była na poziomie miski z wodą do mycia nóg. Początkowo z problemami i to sporymi, po tygodniu udało się delikatnie oddziaływać na wodę tak, aby się „rozstępowała”. Po dwóch tygodniach Shoto za pomocą samego palca bez fizycznego kontaktu był w stanie poruszać wodą tak jak sobie tego życzył. Nie była to jednak nie wiadomo jak ogromna kontrola, jednak na tyle wystarczająca, że ojciec zdecydował, że pora na drugą część treningu.

Druga część polegała na częściowym opanowaniu drugiego żywiołu koniecznego do kontroli Mokutona, Dotonu, elementu ziemi. Tym razem trzy tygodniowy trening polegał na oddziaływaniu na ziemię za pomocą chakry. Shoto już po trzech dniach był w stanie lekko oddziaływać na ziemię lekko ją poruszając czy trzęsąc jej drobną ilością, jednak efekt ten nie był satysfakcjonujący dla ojca, dlatego młodzieniec trenował aż trzy miesiące zanim Sakon uznał, że satysfakcjonuje go to co osiągnął syn.
Wtedy nadszedł czas na trzeci etap, trening Mokutona. Uwolnienie drewna samo w sobie, nawet w podstawowej technice było niezwykłe potężne toteż taka technika byłaby niezwykłym asem w zasobie Shoto. Niestety zarówno on jak i jego ojciec nie mieli pewności czy uda się chłopcu nabyć te zdolność. W końcu przez tyle setek lat i tyle pokoleń raptem parę osób opanowało tę zdolność. Mimo niepewności, nasz bohater chcąc iść zaparte tak jak jego idol, Hashirama, nie zamierzał się poddawać. Roczny trening, który każdego wieczora przez trzy godziny polegał na próbie wymuszenia najprostszej techniki uwolnienia drewna zawiódł. Każdy kolejny trening wypełniony z początku pewnością siebie, za każdym razem kończył się smutkiem i zawiedzeniem.

Mijały kolejne miesiące a młodzieniec rozwijał się coraz bardziej pod czujnym okiem zarówno rodziców jak i nauczycieli z akademii. Co prawda jego rozwój trochę zwolnił z powodu zawiedzenia brakiem mocy Mokutona, jednak Shoto nadal miał nadzieję, że pewnego dnia uda mu się opanować tę moc. I nadszedł ten dzień. Pewnego dnia ojciec wyruszył na misję z polecenia Hokage. Miał on znaleźć zaginiony zwój technik pierwszego Hokage, który skupiał w sobie techniki Mokutona oraz informacje jak je opanować. Po miesiącu udało się zdobyć zwój i sprowadzić go w ręce przywódcy wioski. Ten wdzięczny pozwolił Sakonowi jednorazowo z niego skorzystać obiecując, że jeżeli ktoś z klanu opanuje Mokutona, wtedy odda jego rodzinie zwój. Zdobywając cenne informacje, Sakon wrócił do domu. Szybko wyjaśnił chłopcu, że nie każdy może korzystać z uwolnienia drewna i szanse na to, że akurat on będzie potrafił są bardzo niskie. Mimo to przekazał mu także inne informacje zdobyte w zwoju, głównie te jak wykonać podstawową technikę Mokuton no Jutsu w odpowiedni sposób. Szybko okazało się, że ich poprzednie próby zakończyły się fiaskiem z powodów technicznych a mając potwierdzony informacje ze zwoju, Shoto w ciągu trzech dni opanował Mokuton no Jutsu spełniając jedno ze swoich marzeń. Póki co jednak zwój pozostał w rękach Hokage póki to młody Senju nie stanie się „godnym” posiadania go. Co można w ten sposób zrozumieć? Nie wiadomo. Być może chodzi po prostu o siłę aby ochronić zwój przed osobami, które nie mogą go zdobyć?
Minęły kolejne miesiące a chłopiec wyszkolił się w wykorzystywaniu Mokutona pod czujnym okiem ojca. Shoto zakończył także edukację w akademii i otrzymał opaskę Genina stając się pełnoprawnym shinobii. Jutro ma otrzymać nominacje do drużyny. Z kim jednak przyjdzie mu współpracować? Ciekawe!

Rodzina:
Wizulizacja
Maki Senju-Touka, 33lata, matka Shoto. Kobieta- bezklanowiec, która wzięła ślub z Sakonem po tym jak zaszła w ciążę. Pomimo przymusu do ślubu ze strony zarówno rodziny męża jak i swojej jest z tego zadowolona i spełnia obowiązki matki jak i żony najlepiej jak tylko potrafi. Poświęca swoim dzieciom większość swojego wolnego czasu i stara się pomóc im jak tylko może. Opiekuńcza jak mało kto, znająca jednak umiar przez co nie jest nadopiekuńcza. Idealna matka. Jest medyczną kunoichi rangi Jounin, pracującą głównie w szpitalu.

Wizualizacja
Sakon Senju- 35lat, ojciec Shoto. Aktualny lider rodziny, najsilniejszy klanowicz będący głową użytkowników Mokutona. Wymagający i oczekujący zarówno od siebie jak i od innych maksimum zaangażowania. Tradycjanolista i patriota jakich mało. Mimo tego darzy swoją rodzinę ogromną miłością i poświęca jej maksimum wolnego czasu. Ma manie posadzenia swojego syna na stołku Hokage jednak nie potrafi się do tego otwarcie przyznać. Stara się przekazać Shoto wszystkie ideały, którymi sam się kieruje co idzie mu dość dobrze bowiem ma na chłopca spory wpływ.


Wizualizacja
Miya Senju- 10lat, siostra Shoto, która aktualnie chodzi do Akademi Ninja i edukuje się tam aby ponownie jak reszta rodziny zostać ninja i jako kunoichi bronić wioski oraz jej mieszkańców. Dość dojrzała jak na swój wiek. Inteligentna, sprytna i szczera. Poza tym bardzo zapatrzona jest w matkę i w przyszłości tak jak ona chce zostać medyczną kunoichi.



Wizualizacja
Toya Senju- 10lat, siostra Shoto, bliźniaczka Miyi, która tak samo jak siostra szkoli się w kierunku ninja. Głośna, wszędzie jej pełno, chce aby wszystko było po jej myśli i nienawidzi sprzeciwu. Dodatkowo uparta jak osioł. Mimo to w przeciwieństwie do bliźniaczki nie myśli o karierze medyka a o zostaniu Hokage. Czy to coś nowego…?


Nindo: „Odbuduję potęgę klanu i przywrócę mu dawną chwałę i siłę!”

Zaakceptowana


+2 Ninjutsu
+1 Przywódca

Ukryj statystyki, jutsu i wyposażenie. Możesz teraz stworzyć miejsce zamieszkania.